Wednesday, May 1, 2013

Τώρα που πέρασε και η "υποχρέωση" της Πρωτομαγιάς, ας δούμε μερικές άλλες εξελίξεις


Η Πρωτομαγιά ήρθε -εθιμοτυπικά σχεδόν- και πέρασε. Ειπώθηκαν οι κλασσικές ομιλίες (τις οποίες εγώ τουλάχιστον έχω εδώ και καιρό πάψει να ακούω διότι δε μου λένε και τίποτα το αξιόλογο), και μετά καφές, τουλάχιστον να πούμε δυο κουβέντες με τους φίλους γιατί  δεν είμαστε ικανοί και για πολλά παραπάνω.

Δυστυχώς χρειάζονται νέοι αγώνες, αλλά αυτοί οι αγώνες θα γίνουν από την επόμενη γενιά, και μόνο μετά από σκληρή δουλειά. Αυτή η γενιά εργατών έχει αποδεχθεί τη μοίρα της, και είναι ανήμπορη να ανταπεξέλθει στο ύψος των περιστάσεων. Και το ίδιο ισχύει και για την αριστερά προφανώς.

Εμείς θα συνεχίσουμε πάντως, όσο μας επιτρέπουν οι συνθήκες, ώστε να μπουν κάποιες καλύτερες βάσεις για το μέλλον - τίποτα καλύτερο δε μπορώ να υποσχεθώ.

Σε αυτή την ανάρτηση, μερικές -γρήγορες- εξελίξεις από τα διεθνή (στην επόμενη ανάρτηση πάντως, θα ασχοληθώ ειδικά με μια είδηση από τη διεθνή επικαιρότητα που μας ενδιαφέρει λίγο παραπάνω και αξίζει ευρύτερης συζήτησης σε ξεχωριστό άρθρο):

- Η Γερμανία πιέζεται να τυπώσει ευρώ, καθώς όλες οι χώρες βυθίζονται σε ύφεση και θέλουν την επόμενη δόση τους. Σαν τα πρεζάκια, θα την πάρουν, μετά θα αισθανθούν για λίγο καλύτερα, μετά θα ξαναθέλουν κι άλλη, κτλ. Θα δούμε πως θα "ισορροπήσει" η Γερμανία τη στρατηγική της για μίνιμουμ εκτύπωση ευρώ, με την απαίτηση για "πακέτα  σωτηρίας" για τις τράπεζες όλων των χωρών (και τις δικές της). Η Αμερική πάντως συνεχίζει κανονικά να τυπώνει κάτι δισεκατομμυριάκια κάθε μήνα (και αν χρειαστεί και περισσότερα), ενώ το χρέος της έσπασε ένα ακόμα φράγμα-ρεκόρ, φτάνοντας το 105% του ΑΕΠ (ναι μωρέ εντάξει, αφού όσα και να χρωστάμε απλά μπορούμε να τα τυπώσουμε και να πληρώσουμε όλους τους λογαριασμούς μας. Βέβαια, πόση αξία θα έχουν όλα αυτά τα νομίσματα που θα πληρώσουμε είναι μια άλλη ιστορία, αλλά εδώ οι περισσότεροι δε βλέπουν καμία άλλη μάχη εκτός από το Μπαρτσελόνα -Μπάγερν στη ζωή τους που να μπορούν να ασχοληθούν, οπότε σιγά μην ασχοληθούν με κάτι τέτοιες λεπτομέρειες όπως ο επερχόμενος υπερπληθωρισμός του δολαρίου).

- Δεν προλαβαίνουν να "κόβουν" χρυσά νομίσματα (Τα έχουμε ξαναπεί, να μην τα ξαναλέμε)

- Στη Βενεζουέλα, ξύλο στο κοινοβούλιο διότι η αντιπολίτευση αρνείται να αναγνωρίσει την κυβέρνηση και θέλει να τη ρίξει. Σε αντίθεση με τους εργάτες του σήμερα, η άρχουσα τάξη ξέρει τι θέλει, και όντως παλεύει οργανωμένα και λυσσαλέα για να πετύχει το στόχο της (να ρίξει την κεντροαριστερή κυβέρνηση και να αναλάβει μια άλλη, που θα εφαρμόσει τις γνωστές "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές, ώστε να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της). Αυτά τα "σοσιαλιστικά" του Τσάβεζ, που πχ χρησιμοποιεί το πετρέλαιο για να δώσει υγεία και εκπαίδευση στα φτωχά στρώματα αντί να αφήνει μια χούφτα ολιγάρχες να το εκμεταλλεύονται αυτοί, προφανώς εμποδίζουν τους πλούσιους να γίνουν πλουσιότεροι, δηλαδή εμποδίζουν τη "φυσιολογική" εξέλιξη του συστήματος, και άρα πρέπει να καταπολεμηθούν. Πώς να πάμε μπροστά, και πώς να επενδύσουμε, αν πρέπει μετά να μοιραστούμε μέρος της λείας με το "λαό"; Αίσχος.



[…] Ενώ η αριστοκρατία του χρήματος έκανε τους νόμους, διεύθυνε το κράτος, είχε στη διάθεσή της όλες τις οργανωμένες δημόσιες εξουσίες, και σε βάση αυτά τα ίδια γεγονότα και με τον Τύπο εξουσίαζε την κοινή γνώμη και ενώ σ’ όλες τις σφαίρες, από την αυλή ως το Cafe-Borgne συνεχίζοταν η ίδια πορνεία, η ίδια ξετσίπωτη απάτη, η ίδια μανία πλουτισμού, όχι με την παραγωγή, αλλά με το επιτήδειο τσέπωμα του έτοιμου πλούτου των άλλων, ξέσπασαν, ιδιαίτερα στις κορυφές της αστικής κοινωνίας, και επικράτησαν αχαλίνωτα νοσηρές και έκλυτες ορέξεις που κάθε στιγμή έρχονταν σε σύγκρουση με τους ίδιους τους αστικούς νόμους – ορέξεις όπου ο πλούτος που προέρχονταν απ’το παιχνίδι γύρευε φυσικά την ικανοποίηση του εκεί που η απόλαυση γίνεται ακολασία, εκεί που γίνονταν ένα το χρήμα, η βρομιά και το αίμα. Η χρηματική αριστοκρατία, με τον τρόπο πλουτισμού της, όπως και με τις απολαύσεις της, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναγέννηση του κουρελοπρολεταριάτου στα ανώτατα στρώματα της κοινωνίας.

Και οι ομάδες της γαλλικής αστικής τάξης που δεν βρίσκονταν στην εξουσία, φώναζαν:«Διαφθορά!». Κι όταν το 1847, στις πιο υψηλές βαθμίδες της αστικής κοινωνίας παρουσιάζανε δημόσια τις ίδιες εκείνες σκηνές που οδηγούν κανονικά το κουρελοπρολεταριάτο στα πορνεία, στα φρενοκομεία και στα τρελοκομεία, μπρος στο δικαστή, στα κάτεργα και στην κρεμάλα, ο λαός φώναζε: «Κάτω οι μεγάλοι κλέφτες, κάτω οι δολοφόνοι!». Η βιομηχανική αστική τάξη έβλεπε τα συμφέροντά της να κινδυνεύουν, η μικροαστική τάξη ήταν γεμάτη από ηθική αγανάχτηση, η λαϊκή φαντασία ήταν ξαναμμένη, το Παρίσι ήταν πλημμυρισμένο με λίβελους- «η δυναστεία των Ρότσιλντ», «οι τοκογλύφοι είναι οι βασιλιάδες της εποχής» κλπ. – με τους οποίους με περισσότερο ή λιγότερο πνεύμα καταγγέλανε και στιγματίζανε την κυριαρχία της αριστοκρατίας του χρήματος.
-Καρλ Μαρξ – «Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία 1848 έως το 1850» 

- Ένας ακόμα χρηματιστής πιάνεται για απάτες,  ο συγκεκριμένος μάλιστα είναι γνωστός "πάρτι άνιμαλ", με πλούσιο ιστορικό "ακολασιών". Εντάξει, πρέπει να πιάσουμε και μερικούς, για να ικανοποιήσουν τα πλήθη, και ο συγκεκριμένος ήταν ένα καλό εξιλαστήριο θύμα.

- Άλλη μια περίπτωση όπου ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης πάει να δουλέψει για μια μεγάλη τράπεζα, και εδώ άλλη μια περίπτωση όπου ένα στέλεχος μιας μεγάλης τράπεζας πάει να δουλέψει για την κυβέρνηση.

- Η Apple δε θέλει να πληρώσει φόρους (αυτό μας έλειπε - η πληρωμή των φόρων είναι δουλειά των κορόιδων, όχι δική μας), και προσφέρει ομόλογα ύψους πολλών δις ώστε να τους αποφύγει.

- Ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου, που φώναζε για τη διαφθορά, βρέθηκε να φοροδιαφεύγει (ε όχι και να πληρώσει φόρους λες και είναι μισθωτός, ήμαρτον ρε παιδιά).

- Το Amazon δεν πληρώνει φόρους (αλλοίμονο) , επιλέγοντας ως έδρα το Λουξεμβούργο, και οι μικρομεσαίοι βιβλιοπώλες το μηνύουν. Στην πραγματικότητα βέβαια, αυτοί ελπίζουν να αναγκάσουν το Αmazon να μην πουλάει τόσο φτηνά, διότι τους έχει πάρει όλη τη δουλειά. Να σημειωθεί πάντως ότι το amazon πολλές φορές φτάνει να πουλάει κάτω του κόστους, ευελπιστώντας έτσι να τραβήξει όλους τους πελάτες σε αυτό, έστω και με ζημιά, ώστε να οδηγήσει έτσι όλον τον υπόλοιπο ανταγωνισμό στη χρεωκοπία. Το amazon έχει μεγάλα αποθέματα σε χρήμα, και μπορεί να αντέξει μερικές απώλειες, οι υπόλοιποι όχι.

- Στην Αμερική, κόβουν κι άλλο τις επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια.

- Η μεγάλη φαρμακευτική Pfizer έχει προβλήματα, διότι έληξε η πατέντα στο πιο γνωστό της φάρμακο, και τώρα οι ανταγωνιστές της βγάζουν και αυτοί το ίδιο, σε χαμηλότερες τιμές. Πάνε τα μεγάλα κέρδη που είχε ως μονοπώλιο, και μπορούσε να χρεώσει όσο ήθελε. Βέβαια, μία πατέντα λήγει, δέκα ξεπετάγονται, καθώς μόνο έτσι μπορούν οι εταιρίες να εξασφαλίσουν το μέγιστο δυνατό κέρδος, και να πειστούν έτσι να χρηματοδοτήσουν τις ανάλογες έρευνες. Δηλαδή πρέπει να αρπάξουν από τον κόσμο όσο περισσότερα γίνεται, αλλιώς δε θα γίνει καν έρευνα. Ο μόνος τρόπος για να επενδύσουν σε έρευνα στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος είναι...να σου πάρουν όσα έχεις και δεν έχεις, χρεώνοντας σε τα μαλλιά της κεφαλής σου.

- Μέχρι το 2014, θα υπάρχουν μόλις 4 εργοστάσια μικροτσίπ στον κόσμο που θα μπορούν να παράγουν τους επεξεργαστές της νέας γενιάς. Οπότε ετοιμαστείτε -και εκεί- για νέες, αυξημένες τιμές, μιας και η αγορά γίνεται "πιο ολιγοπώλιο από ποτέ".

- Εντάξει μωρέ, και τι έγινε αν αφήσω τον εργάτη απλήρωτο, ή αν του δώσω λιγότερα από τα συμφωνηθέντα; Καλύτερα είναι έτσι, διότι γίνεται και πιο ανταγωνιστικός! Άσε που αν δεν του αρέσει, τον απολύω και προσλαμβάνω κάποιον άλλο. (εμείς εδώ στην Ελλάδα τα ξέρουμε καλά όλα αυτά, αλλά συμβαίνουν και αλλού, πχ στην Αμερική).

- Ο αρχηγός της αστυνομίας της Νέας Υόρκης είναι "αφοπλιστικά ειλικρινής", λέγοντας μας ότι πλέον οι περισσότεροι δεν νοιάζονται καν αν τους παρακολουθούν ή όχι, το έχουν αποδεχτεί. Λογικό, θα λέγαμε εμείς, διότι αν έχεις αποδεχτεί την άγρια εκμετάλλευση σου και δεν έχεις σκοπό να παλέψεις, τότε...δε σε νοιάζει αν σε παρακολουθούν ή όχι. Βέβαια, οι κυβερνώντες είναι ξύπνιοι, και ξέρουν ότι μπορεί κάποια στιγμή τα πράγματα να αλλάξουν στο μέλλον, οπότε βάζουν κάμερες, παρακολουθούν emails, τηλέφωνα, κτλ, διότι "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν".

- Και μιας και σας παρακολουθούμε, βλέπουμε ότι μερικοί από εσάς δεν βλέπετε με καλό μάτι τις εκστρατείες μας και όλα αυτά που κάνουμε. Γιατί ρε παιδιά; Τέλος πάντων, έχουμε τη λύση και για αυτό, δημιουργώντας πλαστές ταυτότητες στα social media (είμαστε και μοντέρνοι όπως βλέπετε), ώστε να διοχετεύουμε στην κοινή γνώμη θετικές απόψεις για τις ηρωικές εκστρατείες της Αμερικής. Έτσι γλιτώνουμε και από κάτι ενοχλητικούς δημοσιογράφους, που καμιά φορά βγαίνουν δημόσια και παραδέχονται ότι τους πιέζαμε να λένε ψέματα εναντίον πχ της Συρίας, του Ιράν, κτλ, ώστε να πείσουμε την κοινή γνώμη ότι είναι κακοί (και εμείς -εννοείται- οι καλοί).

- Εντάξει πάντως, όσοι από εσάς πληρώνετε ακόμα φόρους (ξέρετε ποιοι είστε, τα κορόιδα της υπόθεσης) οφείλετε να ομολογήσετε ότι τα λεφτά σας πιάνουν τόπο. Πχ ξοδεύουμε ένα σωρό λεφτά στο Αφγανιστάν, και πρόσφατα πήραμε το "πρώτο βραβείο" στο ποιος είναι αυτός που δωροδοκεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη χώρα! Ναι, είμαστε πρώτοι και με διαφορά!

3 comments:

  1. Το απόσπασμα που παραθέτεις από το έργο του Μάρξ ''οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία'' είχα σκοπό να παραθέσω και εγώ στο εγγύς μέλλον. Αυτά τα λόγια είμαι σίγουρος πως κάποιοι θα έλεγαν πως ''δεν ανήκουν στον μαρξισμό''.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι εννοείς; Ποιοι;

      Delete
    2. @ciaoant1

      Όλοι όσοι υποβαθμίζουν τη θεωρία του χρήματος από ''ορθόδοξη'' σκοπιά, φοβούμενοι μην δώσουν υπερβολικό βάρος και ξεχάσουν την ''παραγωγή υλικού πλούτου''. Όσο λέει ο Μάρξ για έκλυτους και αχαλίνωτους, θα ερμηνεύονταν ως 'αποπροσανατολισμός'' του κόσμου από την ουσία του καπιταλισμού, απλά. Εκείνος όμως ήξερε να ''διαβάζει'' και το επίπεδο των παθών.
      Γενικά καλά κάνεις και δίνεις βάρος στο χρήμα με αναφορά στο μαρξισμό, συνέχισε.

      Delete